به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري ميزان ،هند يا هندوستان با نام رسمي جمهوري هند (هندي: भारत गणराज्य؛ تلفظ: بْهَارَتْ گَنَرَاجْيَه) كشوري در جنوب آسيا است كه پايتخت آن دهلي نو است. هندوستان از شمال باختري با پاكستان؛ از شمال با چين، بوتان، نپال و تبت؛ و از شمال خاوري با برمه و بنگلادش همسايه‌است، همچنين هند از باختر با درياي عرب، از خاور با خليج بنگال، و از جنوب نيز با اقيانوس هند مرز آبي دارد.
مردم هند
آشنايي با كشور هند
پهناوري هندوستان ۳٬۴۰۲٬۸۷۳ كيلومتر مربع (هفتم در جهان، ۲ برابر ايران) است. بيشتر سرزمين هندوستان پست و هموار است و رشته‌كوه هيماليا كه در شمال كشور قرار دارد باعث شده‌است كه رطوبت و ابرهاي باران‌زا به شمال آسيا نفوذ نكند و در نتيجه هند كشوري پرباران و مرطوب و داراي خاك بسيار حاصلخيز است. اين موضوع باعث شده‌است كه اين كشور بتواند جمعيّت بسياري را در خود جاي دهد.
جمعيت هندوستان ۱٬۲۱۰٬۱۹۳٬۴۲۲ نفر است كه دومين كشور پر جمعيت دنيا پس از چين به شمار مي‌آيد. بندر بمبئي (مومبائي) با جمعيتي نزديك به ۱۴ ميليون تن، پرجمعيت‌ترين شهر هند است. هند بيش از سي و پنج شهر بزرگ با جمعيت بالاي يك ميليون تن دارد. بمبئي (مومبائي)، دهلي، كلكته، مدرس، بنگلور، حيدرآباد، اگرا، ميسور، جيپور، گوا، پونا، بوپال، تريواندروم، سورات، كانپور و احمدآباد از شهرهاي مهم اين كشور پهناور هستند.
هندوستان داراي تاريخ و فرهنگ بسيار كهن و پرباري است كه به ۳۰۰۰ سال پيش از ميلاد مي‌رسد. هندوستان سرزمين نژادها، زبان‌ها، آيين‌ها، و فرهنگ‌هاي فراوان و گوناگون ميباشد. در هند صدها زبان و هزاران گويش و لهجه وجود دارد. علاوه بر دو زبان هندي و انگليسي كه در قانون اساسي اين كشور زبان رسمي اعلام شده‌است. ۲۲ زبان ديگر در يك يا چند ايالت موقعيت زبان رسمي را دارند.
طي ۸۰۰ سال تسلط فارسي‌زبانان يا ايرانيان بر هند، اين كشور از فرهنگ ايران و زبان فارسي تاثير بسياري پذيرفته‌است. زبان فارسي در دورهٔ غزنويان به هند راه يافت و با فرمانروايي دودمان گوركانيان هند زبان رسمي شد. زبان فارسي هندوستان شاعران بزرگي همچون بيدل دهلوي، و امير خسرو دهلوي و دستگاه شعري سبك هندي را در خود پروراند. زبان فارسي تاثير فراواني بر زبان‌هاي هندوستان به‌ويژه زبان اردو گذاشته‌است. زبان فارسي پيش از آنكه هندوستان مستعمره انگلستان شود (سده ۱۹ ميلادي)، دومين زبان رسمي اين كشور و زبان فرهنگي و علمي به‌شمار مي‌رفت.
پرچم هند
پرچم هند يك پرچم سه رنگ افقي است كه از سه رنگ زعفراني، سفيد، سبز است كه نماد آنوشكا چاكرا به شكل يك چرخ ۲۴ دنده ميباشد، در وسط آن قرار دارد. اين پرچم در ۲۲ ژوئيه ۱۹۴۷ تصويب شد. طراح اصلي آن شخصي به نام پينگالي ونكايا است.
پرچم هند
حكومت
حكومت هند جمهوري فدرال است كه هر كدام از ۲۵ ايالت آن مجلس مقننه خود را دارد. پارلمان فدرال داراي دو مجلس است. يكي شوراي ايالات ( راجياسابها ) با ۲۵۰ عضو كه ۱۲ نفر منتصب رئيس جمهور و ۲۳۸ نفر منتخب محالس ايالات هستند. يك سوم اين شورا هر دو سال بازنشسته مي‌شوند. مجلس ديگر پارلمان مجلس خلق است كه ۵۴۲ عضو آن براي دورهاي پنج ساله با رأي تمامي افراد بالغ انتخاب ميگردند و ۲ عضو كه انتصاب مي‌شوند. رئيس جمهور را - كه دوره رياستش پنج سال است - هيئت انتخاباتي متشكل از پارلمان فدرال و مجالس ايالات برمي‌گزيند. رئيس جمهور، نخست‌وزير - كه از پشتيباني اكثريت مجلس برخوردار است - و شوراي وزيراني را انتصاب مي‌كند كه هر دو به مجلس پاسخگو هستند.
احزاب مهم سياسي عبارتند از :
حزب كنگره ( I ) ،جاناتادال ( حزب خلق )، حزب بهاراتيا جاناتا ( حزب خلق هند؛ هندوي راستگرا)، حزب كمونيست هند – ماركسيست، حزب كمونيست هند و تعدادي گروه بنديهاي منطقه اي
آموزش :
ميزان باسوادي : ۱/۵۲% ( ۱۹۹۱ ). سنين تحصيل اجباري : ( فرضاَ ) ۶ تا ۱۴ سال، به غير از ناگالند و هيماچاپ پرادش. تعداد دانشگاه : ۱۵۷ دانشگاه شامل دانشگاه آزاد و مؤسسات همطراز با دانشگاه.
دفاع :
كل نيروهاي مسلح : ۱،۲۷۰،۰۰۰ ( تخمين ۱۹۹۲ ). خدمت سربازي : ندارد، ولي وظيفه قانوني هر شهروندي است كه در صورت فراخواني به خدمت اعزام گردد.
مشخصات كلي
نام: «هند» (و همچنين صورت‌هاي آن در زبان‌هاي غربي ازجمله India در انگليسي) برگرفته از زبان پارسي باستان است كه به جاي واژه سانسكريت «سيندو» (Sindhu) به‌كار مي‌رفته و نام رودخانه سند بوده‌است. همچنين واژه «هندوستان» كه به عنوان نام كامل اين سرزمين در اغلب كشورها از جمله خود هند رواج دارد واژه‌اي فارسي است به معني «سرزمين هندوها».
پهناوري: ۳٫۱۶۶٫۱۴۴ كيلومتر مربع (بدون احتساب كشمير آزاد و ديگر اراضي مورد مناقشه) – آبهاي داخلي: ۶/۹٪
جمعيت: ۱٬۱۷۷٬۹۷۲٬۰۰۰ نفر (برآورد ۲۰۱۰م)[۵] رشد جمعيت: ۴/۱٪
يكاي پول: روپيه هندوستان است كه اجزاء آن پيسه (يك صدم روپيه) ميباشد. برابري يك دلار آمريكا با پول هند ۳۹ روپيه در نوسان است.
روز استقلال و روز جمهوري:
كشور هندوستان در ۲۳ مرداد ۱۳۲۶ (۱۵ اوت ۱۹۴۷) و درست يك روز پس از استقلال پاكستان (از بريتانيا) استقلال يافته‌است. قانون اساسي اين كشور نيز در ۵ آذر ۱۳۲۸ (۲۶ نوامبر ۱۹۴۹) تصويب شد، ولي از آنجا كه برخي از مواد آن بلافاصله دستخوش تحول گرديد و بخش عمده اين قانون در ۶ بهمن ۱۳۲۸ (۲۶ ژانويه ۱۹۵۰) – كه به عنوان «روز آغاز» شناخته شده‌است – عملي گشت، اين روز در كشور هندوستان به عنوان «روز جمهوري» جشن گرفته ميشود.
جغرافيا
هند، بخش بزرگ جنوب آسيا و شبه قاره هند را به خود اختصاص داده‌است. اين كشور با پاكستان، بنگلادش، نپال، بوتان، چين و برمه هم مرز است. جغرافياي هند به طور كلي به سه بخش تقسيم ميشود: فلات بلند هيماليا، جلگه گنگ و شبه جزيره جنوب هند كه مناطق مختلف كوهستاني، دره رود خانه‌اي، كوير، دشت و جنگل را در بر مي‌گيرد. پائين‌ترين سطح هند، در اقيانوس هند، با ارتفاع صفر و بلندترين نقطه اين كشور، قله كانچنجونگا، با ارتفاع ۸۵۶۸ متر در هيماليا قرار دارد كه سومين قله مرتفع جهان است.
آشنايي با كشور
دروازه هند در بمبئي
جفرافياي هند بسيار متنوع است و كوه، بيابان، دشت، تپه و فلات را شامل ميشود. آب و هواي اين كشور از حاره‌اي در جنوب تا آب و هواي معتدل در شمال متغير است. مساحت ناحيهِ قابل كشت هند ۱٫۲۶۹٫۲۱۹ كيلومتر مربع (۷۸/۵۶٪ كل مساحت كشور) است كه به دليل رشد سوي جمعيت ر و افزايش شهرنشيني رو به كاهش است.
سطح نواحي پوشيده از آب در هند معادل ۳۱۴٫۴۰۰ كيلومتر مربع است و ميانگين باران اين كشور ۱٫۱۰۰ ميليمتر در سال است. بيش از ۹۲ درصد استفاده آب در هند براي مصارف آب‌رساني است كه در سال ۱۹۷۴ حدود ۳۸۰ كيلومتر مربع بود و بر اساس پيش‌بيني‌ها تا سال ۲۰۲۵ به سقف ۱٫۰۵۰ كيلومتر مربع مي‌رسد كه برابر با مصارف صنعتي و خانگي است. منابع آبي هند شامل رودخانه‌ها، كانال‌ها، آبگيرها، درياچه‌ها و سواحل غربي و شرقي اقيانوس هند و ساير خليج‌ها و خليج كوچك براي بيش از ۶ ميليون نفر در بخش ماهيگيري اشتغال ايجاد كرده‌اند. هند ششمين كشور توليدكنندهِ ماهي در سطح جهان و دومين توليدكنندهِ ماهي بومي در سطح جهان است.
آشنايي با كشور
معبد الورا در ايالت ماهاراشتارا
رودخانه‌هاي طويل هند، شامل: براهماپوترا و ايندوس ۲۹۰۰ كيلومتر، گنگ۲۵۰۰ كيلومتر، گوداواري ۱۴۷۰ كيلومتر، يامونا ۱۳۷۰ كيلومتر، نارمادا ۱۳۰۰ كيلومتر و كريشنا ۱۲۹۰ كيلومتر هستند. هند از آب و هوايي بسيار متنوع بهره مي‌برد، از شمال به رشته‌كوه‌هاي هيماليا ختم ميشود و رودخانه‌هاي متعددي كه از اين بلندي‌ها سرچشمه مي‌گيرند هوايي باراني و خاكي بارآور را به نواحي شمالي هند مي‌بخشند. رودهاي گنگ و براهماپوترا مهمترين اين رودخانه‌ها هستند كه هر دو به خليج بنگال سرازير مي‌شوند. هندوها همچنين رود گنگ را مقدس مي‌دانند.
هند از زيست جانوري بسيار متنوعي بهره مي‌برد، منطقه حفاظت شده‌اي به وسعت ۱۴۱۲ كيلومتر مربع در استان گجرات تنها پناهگاه باقيمانده حدود ۳۰۰ شير آسيايي است. هند زيستگاه بسياري از پستانداران بزرگ مانند فيل آسيايي، كرگدن تك شاخ و ببر ميباشد. بيش از ۲۰۰۰ گونه پرنده و سه نوع تمساح در اين كشور زندگي مي‌كنند.
آشنايي با كشور
جزيره اليفانتا (جزيره فيل‌ها)
منابع اصلي مواد معدني هند شامل زغال‌سنگ (از لحاظ ميزان ذخاير در رده چهارم جهان قرار دارد) آهن، منگنز، ميكا، بوكسيت، تيتانيوم، كروميت، گاز طبيعي، الماس، نفت خام، سنگ آهك، توريوم (بيشترين در جهان در سواحل ايالت كرالا) ميباشد. ذخاير نفت هند كه در ساحل بمبئي درماهاراشترا، گجرات و در شرق آسام وجود دارند، بيش از ۲۵٪ از نيازهاي داخل را برطرف مي‌كنند.
آشنايي با كشور
تاج‌محل در اگرا
آب و هوا
آب و هواي هند داراي تنوع بسيار قابل توجهي است و از كوهستان‌هاي هميشه پوشيده از برف هيماليا تا منطقه حاره و گرمسيري ميانه و جنوب و كوير خشك غرب اين كشور را دربر مي‌گيرد.
چهار فصل هند شامل: سرد وخشك از ماه دسامبر تا فوريه، گرم و خشك از ماه مارس تا مه، فصل بارش از ماه ژوئن تا سپتامبر و معتدل در ماههاي اكتبر و نوامبر است. به طور ميانگين ۱۰۰۰ تا۱۵۰۰ ميلمتر باران در سال، تقريباً سراسر هند را دربر مي‌گيرد كه اين مقدار به ۲۵۰۰ ميليمتر در سواحل و ناحيه شمال شرقي هند مي‌رسد. ميانگين بارندگي سالانه در بنگال غربي به بيش از ۱۱هزار ميليمتر در سال مي‌رسد. اين كشور داراي آب و هواي بسيار متنوعي ميباشد.
آشنايي با كشور
كاتدرائيه بمبئى
مردم
هند دومين كشور پرجمعيت دنيا است و نزديك به يك ششم جمعيت جهان را در خود جاي داده‌است، تنوع نژادي، فرهنگي، زباني و مذهبي به اين كشور چشم اندازي شگرف از همزيستي مسالمت آميز ميان اعتقادات گوناگون بخشيده‌است.
نژاد مردم هند، شامل: ۷۲ ٪ هندوآريائي، ۲۵ ٪ دراويدي و ۳ ٪ نژاد زرد است كه اين نژادها بر اساس شرايط مكاني، فرهنگي و ديني نيز داراي تقسيمات خاص خود هستند.
آشنايي با كشور
چارمنار در حيدرآباد
۶۱% مردم هند باسواد هستند كه اين آمار در مردان ۷۳.۴% و در زنان ۴۷.۸% ميباشد.
زبان
طبق آمار رسمي دولت در سال ۲۰۰۱، در سرزمين هندوستان ۲۹ زبان داراي گويشور بالاي يك ميليون نفر است و ۱۲۲ زبان ديگر داراي گويشوراني بيش از ده هزار نفر هستند. تعداد گويش‌ها، لهجه‌ها و زبان‌هايي كه روزانه در اين كشور مكالمه ميشود بسيار بيشتر است. در حالي كه زبان‌هاي هندي و انگليسي ارتباطات رسمي و امور دولتي را برعهده دارند، هر ايالت داراي زبان‌هاي رسمي و ملي ويژه خود است براي نمونه زبان رسمي ايالت دهلي يا ناحيه ملي پايتخت به ترتيب انگليسي، اردو و هندي است.
در قانون اساسي هند، زبان هندي (از شاخه زبان‌هاي هند و ايراني يا هندو اروپايي) زبان رسمي سراسر كشور اعلام شده‌است. افزون برآن در سال ۲۰۰۵ زبان‌هايي كه به‌عنوان زبان‌هاي رسمي در ايالتهاي هند شناخته شدهاند به ۲۲ زبان رسيد كه عبارتند از: هندي، اردو، آسامي، اوريا، بنگالي، بودو، پنجابي، تلوگو، تاميلي، دوگري، سانتالي، سانسكريت، سندي، گجراتي، كنكاني، كشميري، كانادا، مالايالم، ميتي، مايتيلي، مراتي و نپالي نيز به رسميت شناخته شدهاند. اين زبان‌ها به دو شاخه اصلي دراويدي (۲۲٪) كه بيشتر در جنوب هند تكلم مي‌شوند و هندو اروپايي(۷۰٪) تقسيم مي‌شوند در هند ۴۲۸ زبان وجود دارد كه ۴۱۵ زبان زنده هستند و كاربرد دارند و ۱۳ زبان امروزه منسوخ شده‌است.
آشنايي با كشور
قطب منار در دهلي
زبان‌هاي سانسكريت و تاميل زبان‌هاي اصلي و سنتي هند شناخته مي‌شوند و در طول تاريخ طولاني اين سرزمين در تغيير و تحول زبان‌هاي رايج در اين منطقه زبان‌هاي فارسي و انگليسي نقش مهمي بر عهده داشته‌اند. ساليان دراز حكومت استعماري بريتانيا بر شبه قاره هند و انجام بخش عمده‌اي از امور اداري به زبان انگليسي موجب شده اين زبان، زبان دوم بسياري از مردم هند باشد.
زبان فارسي در هند
زبان فارسي پيش از آنكه هندوستان مستعمره انگلستان شود، دومين زبان رسمي اين كشور و زبان فرهنگي و علمي به‌شمار مي‌رفت. اما پس از استعمار، انگليسي‌ها در سال ۱۸۳۲ انگليسي به تدريج جايگزين فارسي شد. زبان فارسي در دورهٔ غزنويان به هند راه يافت در آن دوره پارسي، زبان ادبيات، شعر، فرهنگ و دانش بود. با تأسيس امپراتوري گوركاني به اوج پيشرفت خود در هند رسيد و زبان رسمي هندوستان شد.
زبان فارسي هندوستان شاعران بزرگي همچون بيدل دهلوي، و امير خسرو دهلوي و دستگاه شعري سبك هندي را در خود پروراند. از ديگر شاعران نامدار فارسي زبان شبه قاره هندوستان، مي‌توان از اقبال لاهوري نام برد.
زبان فارسي هشت قرن پيش وارد هند شد، ۷۰۰ سال بر تارك انديشه، روابط، سياست، اقتصاد و فرهنگ مردم هند حاكميت داشت. به گونه‌اي كه كليه آثار مهم فرهنگي، مذهبي، سياسي، ادبي، مكاتبات، اسناد شخصي ودولتي و احكام قضايي هند به زبان فارسي نوشته مي‌شد. لازم به ذكر است كه هم‌اكنون در دانشگاه‌ها و كالج‌هاي هند بيش از پنجاه بخش زبان فارسي به‌فعاليت اشتغال دارند و بيش از يكصد مدرسه و دبيرستان فعالانه به تدريس زبان فارسي مي‌پردازند.
آشنايي با كشور
حاجى على درگاه ـ بمبئي
زبان فارسي از آن رو كه قرن‌ها زبان رسمي دربار گوركانيان هند بود، تاثير قابل ملاحظه‌اي بر زبان‌هاي رايج در شبه قاره هندوستان به‌ويژه بر زبان اردو داشته‌است.
اديان
هند معجوني از اديان مختلف و فرقه‌هاي مذهبي گوناگون است كه اغلب آنها از هندوگرايي، اسلام و بوداگرايي نشات گرفته‌اند.
آشنايي با كشور
پايانه چاتراپاتي شيواجي در بمبئي
حدود ۸۰٫۵٪ مردم هند پيرو آئين‌هاي هندو و حدود ۱۳٫۴٪ مسلمان هستند. هند همچنين بيش از ۲٫۳٪ مسيحي و ۱٫۹٪ سيك دارد. هند اگرچه زادگاه آئين بودا بوده، اما جمعيت بودائيان هند در حال حاضر تنها حدود ۰٫۸٪ برآورد ميشود. علاوه‌بر آن پيروان آيين جينيسم۰٫۸٪ و مجموع پيروان دين زرتشتي، يهودي، بهايي و بقيه مذاهب ۰٫۴٪ ميباشد. با اين وجود هند بزرگترين اجتماع فرقه احمديه و مذاهب ايراني بهائي و زرتشتي در سراسر جهان است. مسلمانان بيشتر در دهلي، بنگال غربي و نواحي شمال غربي كشور زندگي مي‌كنند و در كشمير بيشتر جمعيت را تشكيل داده‌اند. به اين ترتيب هند پس از اندونزي و پاكستان پرشمارترين جمعيت مسلمان جهان را داراست.
آشنايي با كشور
هتل كاخ تاج‌محل در بمبئي
زرتشتيان، ازمهمترين اقليت‌هاي ديني هند هستند كه به پارسي معروفند و طي بيش از پنج سده اوليه حمله اعراب به ايران، از ايران به هند مهاجرت كرده‌اند و بيشتر در مناطق مختلف گجرات و مهاراشترا به مركزيت بمبئي اقامت دارند. اگر چه جمعيت آنان كمتر از۲۰۰ هزار نفر است، اما نزديك به ۱۷ ٪ اقتصاد هند را در دست دارند. شركت‌هاي بزرگي مانند: «تاتا» و «گودريج»، متعلق به زرتشتيان است. گروه ديگري از اقليت‌هاي كم جمعيت بهراها هستند كه قدرت اقتصادي مهمي در هند دارند. صاحب شركت معروف «ويپرو» كه جزو ثروتمندترين افراد جهان ميباشد، از اين فرقه‌است.
تاريخ
پيشينه حضور انسان در شبه قاره هند به دويست تا چهارصد هزار سال مي‌رسد. اما اولين تمدن به معناي واقعي در اين سرزمين، تمدن حوزه رود سند با قدمت نزديك به سه هزار سال است كه با تمدن شهر سوخته در ايران همزمان بوده و با آن مراودات نزديك داشته‌است و تقريباً پس از ورود آريائي‌ها بين سالهاي ۲۰۰۰ تا ۱۸۰۰ پيش از ميلاد، هر دو از بين رفته‌اند.
ورود آريائي‌ها به هند در فرهنگ، دين و ادبيات و نظام اجتماعي اين سرزمين بسيار تأثيرگذار بوده‌است.از جمله مي‌توان به شكل‌گيري زبان سانسكريت، تدوين متون مقدس هندو و پيدايش سيستم طبقاتي جامعه هند اشاره نمود.
اولين امپراتوري در هند با حكومت دودمان موريا بين سالهاي ۳۲۶ تا ۲۰۰ پيش از ميلاد شكل گرفت. قدرتمندترين حاكم تاريخ هند تا قبل از گوركانيان، آشوكاي بزرگ نام دارد كه سومين شاه اين سلسله‌است. وي در تمام جنبه‌هاي هنري و اجتماعي و سيستم اداري از هخامنشيان ايران الهام مي‌گرفت. آثار بسيار مهم حجاري اين دوره مانند پيكره چهار شير (نماد ملي هند) بسيار تحت تاثير حجاري تخت جمشيد است.
دومين سلسله قدرتمند به نام گوپتا از سال ۳۲۰ تا ۵۵۰ ميلادي در شمال هند حاكميت داشته و پس از گوپتاها تا قرن سيزده ميلادي حكومت‌هاي زيادي در شمال هند با درگيري، شكست و پيروزي يكي پس از ديگري برروي كار آمدند. باتوجه به عدم قدرتمندي اين حكومت‌ها، جنوب هند امنيت وآرامش بيشتري نسبت به شمال داشت و سرگرم تعامل و تجارت با اعراب مسلمان و منطقه جنوب آسيا بود و نقش مهمي در روابط خاور ميانه با خاور دور ايفا مي‌كرد.
اولين تماس اسلام با آسياي جنوبي، سال هفتصد و يازده ميلادي است كه مسلمانان تا كناره رود سند كه هم اكنون در پاكستان است پيش آمدند. در قرن دهم ميلادي سلطان محمود غزنوي منطقه پنجاب را تصرف كرد و بارها به شمال هند حمله كرد. تا قرن سيزدهم تاخت و تازهاي زيادي از سوي ايران و آسياي مركزي به هند صورت مي‌گرفت، اما چندان ماندگار نبودند، تا اينكه در اين زمان مسلمانان، شهر دهلي را تصرف كردند و اولين حكومت مسلمانان، به نام دوران سلطنت يا غلامان مسلمان را بنيان گذاشتند واسلام رسماً بر هند حاكم شد.
در سال ۱۵۲۶ «بابُر» از نوادگان تيمور بر هند تسلط يافت و سلسله گوركانيان يا امپراتوري مغولي هند را بنيان گذاشت. اين سلسله از ۱۵۲۶ ميلادي تا ۱۸۵۷ ميلادي در بخش بزرگي از شبه قاره هند فرمانروايي كرد. حكمرانان اين سلسله به تدريج تمامي شبه قاره را تحت فرمان گرفتند. اكبرشاه امپراتور بزرگ اين سلسله كه سياست مدارا با غيرمسلمانان هندي را درپيش گرفت را بزرگترين و مقتدرترين پادشاه هند مي‌دانند. اما پس از مدتي بخش‌هايي از جنوب هند از اختيار آنان خارج شد. اين دودمان آخرين دوران طلايي امپراتوري‌هاي اسلامي به شمار مي‌رود و در نيمه سده ۱۷ ميلادي و در زمان شاه جهان بزرگترين و ثروتمندترين امپراتوري جهان بود. در سال ۱۷۳۹ ميلادي با حمله نادرشاه افشار به هندوستان مقدمات انقراض اين امپراتوري فراهم شد و در سال ۱۸۵۷ پس از سالها نبرد سرانجام كمپاني هند شرقي توانست اين امپراتوري را منقرض كرده و سرزمين‌هاي آنرا تصرف كند.
در سال ۱۵۱۰ ميلادي پرتغالي‌ها به عنوان اولين مهاجمان اروپايي در گوا مستقر شدند. هنگامي كه طوايف «مراتي» و «سيك» عليه حكومت پادشاهان گوركاني قيام كردند، بريتانيايي‌ها و فرانسوي‌ها در قرن ۱۸ مناطقي براي خود از هند جدا كردند و بنياد حكومت بريتانياي كبير در هند استوار گرديد.
دولت بريتانيا بر اثر شورش‌هاي سال ۱۸۵۷ ميلادي در هند، كمپاني هند شرقي بريتانيا را كه گردانندهٔ هند بود منحل كرد و به اين سرزمين خودمختاري داده شد. و در سالهاي ۱۹۰۶ تا ۱۹۱۵، دولت بريتانيا ناچار شد كه ادارهٔ بعضي از امور كشور را به مردم هند واگذار نمايد. در اين هنگام رهبر بزرگ جنبش استقلال هند، ماهاتما گاندي قيام كرد و عليه استبداد بريتانيا به مبارزه پرداخت.
سپس اختلاف شديدي در بين سران هند و سران مسلمانان هند كه رهبر آنها محمدعلي جناح بود بوجود آمد. قصد مسلمانان اين بود كه كشوري مركب از مناطق مسلمان هند تشكيل دهند. در آن هنگام بريتانيا قوانيني وضع نمود كه به‌موجب آن به هند و سيلان و پاكستان استقلال داده شد. در ماه اوت ۱۹۴۷ م. آخرين سرباز بريتانيايي خاك هند را ترك گفت، و در تاريخ ژانويهٔ ۱۹۵۰ هند حكومت جمهوري مستقل خود را اعلام نمود و به عضويت اتحاديه كشورهاي مشترك المنافع بريتانيا درآمد. اختلافات مرزي دولت هند با پاكستان در منطقهٔ كشمير هنوز برطرف نشده‌است.
سياست
حكومت هند را بزرگترين دموكراسي جهان مي‌نامند. استقلال هند (كه در آن هنگام پاكستان، بنگلادش و نپال را هم دربر مي‌گرفت.) در ۱۵ اوت ۱۹۴۷ (۲۳ مرداد ۱۳۲۶) اعلام شد. جواهر لعل نهرو كه «پانديت» به معني «معلم» خوانده مي‌شد و يكي از بزرگترين رهبران جنبش استقلال هند از كنگره ملي هند بود به عنوان اولين نخست‌وزير هند انتخاب شد.
قانون اساسي هند در سال ۱۹۴۹ به تصويب رسيد و از ۲۶ ژانويه ۱۹۵۰ به اجرا درآمد كه از آن هنگام تاكنون بدون تغيير اساسي با موفقيت اجرا شده‌است. اين قانون به دولت‌هاي ايالتي اختيارات گسترده‌اي اعطا كرده‌است. در نظام سياسي هند، نخست وزير بالاترين مقام اجرايي كشور است و رئيس جمهور مقامي تشريفاتي است كه معمولاً از ميان چهره‌هاي داراي محبوبيت گسترده در سراسر كشور انتخاب ميشود.
حزبي كه اكثريت آرا را در انتخابات به دست آورد، نخست وزير را تعيين مي‌كند و با احزاب ائتلافي هيئت دولت را تشكيل مي‌دهد. رئيس جمهور از جمعبندي آراء نمايندگان مجالس مركزي و ايالتي از ميان كانديداهاي احزاب تعيين مي‌گردد. كميسيون انتخابات اين كشور يك نهاد مستقل دولتي است كه اختيار كامل در تشخيص شرايط برگزاري و نظارت كامل بر برگزاري انتخابات را دارد. حداقل سن قانوني راي دهندگان ۱۸ سال است.
قوه مقننه هند دربرگيرنده دو مجلس با نام‌هاي لوك سابا (مجلس عوام) و راجياسابا (مجلس سنا) ست. نمايندگان راجيا سابا ۲۵۰ نفرند كه ۱۲ تن را رئيس جمهور و بقيه را نمايندگان مجالس ايالتي برمي‌گزيند. سناتورها بايد در زمينه ادبيات، علم، هنر و مسائل اجتماعي متخصص باشند. همچنين رياست جلسات اين مجلس با معاون رئيس جمهور است. لوك سابا ۵۴۵ نماينده دارد كه ۵۳۰ تن با راي مستقيم شهروندان و ۱۳ تن از ۷ فرمانداري كل انتخاب مي‌شوند، ۲ نفر را نيز رئيس جمهور از ميان بريتانيايي‌هاي هندي تبار برمي‌گزيند. نخست وزير از سوي حزب حاكم در مجلس لوك سابا معرفي ميشود.
اولين انتخابات سراسري هند در ۱۹۵۲ برگزارشد. از آن زمان تا سال ۱۹۶۷ حزب كنگره پيوسته بيش از ۷۳٪ كرسي‌هاي لوك سابا را در اختيار داشت، اما پس از آن احزاب ديگر به ويژه حزب ناسيوناليست بهاراتيا جاناتا و احزاب ايالتي رشد چشمگيري را در محبوبيت خود شاهد بوده‌اند.
تنها يك بار وقفه‌اي در روند دمكراسي اين كشور ايجاد شد، آن هم در اواخر دهه ۱۹۷۰ كه درگيري‌هاي داخلي منجر به اعلام حالت فوق‌العاده از سوي اينديرا گاندي و در نهايت سرنگوني دولت وي توسطارتش شد. گفتني است يكي از مهمترين عوامل نارضايتي از اينديرا گاندي برنامه‌هاي او براي ترويج تنظيم خانواده به منظور كاهش رشد سرسام‌آور جمعيت بود.
احزاب مهم
بيش از ۷۰۰ حزب سياسي در هند وجود دارد كه به سه گروه ملي، منطقه‌اي (ايالتي) و محلي تقسيم مي‌شوند. از ميان آنها حزب كنگره، حزب بهاراتيا جاناتا (BJP) و حزب كمونيست ماركسيست هند (CPI-M)، از بزرگترين احزاب به‌شمار مي‌روند.
حزب كنگره ملي هند (INC) در سال ۱۸۸۵ تأسيس شد و در سال ۱۹۱۴ با ورود مهاتما گاندي به اين حزب دوره جديدي در فعاليتهاي آن آغاز گرديد. گاندي با رهبري حزب كنگره پرچمدار نهضت استقلال هند شد و در اثر مبارزات اين حزب، سرانجام هند در سال ۱۹۴۷ به استقلال رسيد. حكومت هند پس از استقلال، بيش از چهار دهه در دست حزب كنگره قرار داشت.
حزب بهاراتيا جاناتا (BJP) كه در سال ۱۹۸۰ تأسيس شد، طي ۲۰ سال به تدريج از قدرت چشمگيري برخوردار گرديد. پس از واقعه تخريب مسجد بابري، اين حزب توانست طي سالهاي ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۴ قدرت را در دست داشته باشد. اين حزب اگرچه مجدداً قدرت را به حزب كنگره واگذار كرد، ولي همچنان به عنوان يك رقيب جدي براي حزب كنگره باقي ماند.
هند يك جمهوري فدرال است كه از زمان استقلال، دولتي مردم‌سالار داشته‌است. سياست هند در قبضهٔ ميانه-چپ‌روها، كنگره ملي هند (INC)، راستي‌ها، حزب(Bharatiya Janata (BJP، چپي‌ها، حزب كمونيست هند (CPI)، حزب كمونيست هند (ماركسيست) و تعدادي حزب منطقه‌اي كه يا ميانه-راست و يا ميانه-چپ هستند. با وجود طيف سياسي گسترده و مختلف اين احزاب، لزوم تشكيل دولت ائتلافي براي ايجاد حكومت، افزايش افراد طبقهِ اجتماعي متوسط كه خواستار ليبرال شدن وكنترل كسري سالانه به‌ويژه در سطوح دولتي هستند، به‌اين معنا است كه تمامي احزاب سياسي ديدي متعادل نسبت به اصلاحات اقتصادي دارند.
نظام قضايي
هند به تبعيت از حقوق انگلستان از نظام حقوقي كامن لا پيروي مي‌كند. تشكيلات قضائي اين كشور نيز با وجود پذيرش فدراليسم در قانون اساسي بسيار منسجم است و تمايل زيادي به يكپارچگي دارد. سلسله مراتب دادگاهها دراين كشور به اين صورت است:
ديوان عالي (Supreme Court of India)
آشنايي با كشور
دادگاه عالى بمبئى
دادگاه عالي ايالتي(The High Court)
دادگاه تالي (Subordinate court)
دادگاه‌هاي تالي داراي شعب كيفري و حقوقي مي‌باشند و در سطح شهرها فعاليت مي‌كنند البته در روستاها خانه‌هاي انصاف (پنجايات) نيز وجود دارد كه معتمدين محلي به حل اختلاف از طريق كدخدامنشي مبادرت مي‌كنند.
ديوان عالي هند از يك رئيس و ۲۵ قاضي عضو تشكيل ميشود كه توسط رئيس جمهور پس از مشورت با رئيس ديوان و وزراي كابينه انتخاب مي‌شوند، رئيس ديوان نيز از سوي رئيس جمهور با مشورت قضات ديوان ودادگاه‌هاي عالي ايالتي تعيين ميشود. ديوان عالي اين كشور از لحاظ گستردگي اختيارات در موقعيت كم‌نظيري قرار دارد، اين ديوان نقش نگهبان قانون اساسي را ايفا مي‌كند و توان لغو قوانين مجلس فدرال و مجالس ايالتي را داراست و در موارد اختلاف ميان دولت فدرال و دولت‌هاي ايالتي راي ديوان حرف آخر را مي‌زند. اين ديوان به مانند مجلس لردان انگليس بالاترين مرجع پژوهش در كشور است و در مواردي كه حكم اعدام صادر شده، استيناف از ديوان به شكل يك حق پذيرفته شده‌است.
علاوه بر اين قوه قضائيه از قوه مقننه كاملاً مستقل است، حقوق و مزاياي قضات و مخارج نظام قضائي از رديف بودجه مجزائي تامين ميشود كه مستلزم راي گيري در پارلمان نيست، مجلس حتي از بحث درباره اختيارات و تصميمات قضات ديوان عالي و دادگاه‌هاي عالي ممنوع است مگر زماني كه پيشنهاد بركناري قاضي توسط رئيس جمهور مطرح شود و مجلس با دو سوم آراء آن را تصويب كند.
موقعيت راهبردي
در قاره آسيا يك بازي ۴ نفره بين چين، هند، ژاپن و ايالات متحده آمريكا در جريان است. هند عضو ناظر پيمان امنيتي سازمان همكاري شانگهاي ميباشد. هند با رهبران چين براي رفع اختلافات مرزي وارد مذاكره شده‌است. چين هم قصد دارد با دور زدن اتحاد ژاپن و آمريكا و دنبال كردن سياست «ديپلماسي نامتقارن» جايگاه نويني در عرصه جهاني براي خود تعريف كند. پرفسور يانگ بايون، كارشناس مركز تحقيقات آسيا و اقيانوس آرام در دانشگاه بيدا در پكن مي‌گويد: «ما با هند نقاط مشترك بسياري داريم از جمله تمدني درخشان، دوران تحقير استعماري و جمعيت بالا» او با ارائه اين فهرست مي‌خواهد نشان دهد كه بين اين دو غول آسيايي تجانس بيش از تفاوت است.
بازگشايي گذرگاه‌هاي مرزي به ويژه گذرگاه ناتو لا (Nathu la pass) – كه در ارتفاع ۴۰۰۰ متري از سطح دريا واقع شده و زماني يكي از راههاي ارتباطي معروف جاده ابريشم بوده‌است – پس از ۵۰ سال نشانگر قدمي بزرگ به جلو در روابط بين دو دولت است. روابطي كه بر اثر حمايت سنتي هنديها از خودمختاري تبت و پناه دادن به دالايي لاما رهبر معنوي بودائيان جهان و همچنين اختلافات مرزي كهنه سالهاي متمادي دستخوش تنش‌هاي هميشگي بود.
اقتصاد
اقتصاد هند چهارمين اقتصاد بزرگ جهان است. هند به‌رغم ركود اقتصادي جهاني با رشد اقتصادي متوسط بالاتر از ۸ درصد طي چند سال گذشته به يك قدرت اقتصادي تبديل شده‌است. اين ميزان رشد نزديك به رشد اقتصادي كشور همسايه آن چين است. طبق سنجشي كه طبق برابري قدرت خريد صورت گرفته، اقتصاد هند با داشتن توليد ناخالص داخلي (GDP) ۶۱۱/۳ تريليون دلار، در مقام چهارم را دارد. با اين وجود ميليون‌ها نفر هنوز در فقر شديد زندگي مي‌كنند و درآمد سرانه ۷۲۰ دلار آمريكا برابر با ۳۶۵ پوند در سال است. مشكلات زيربنايي نيز در هند ادامه دارد.
اگرچه هنوز بيش از ۳۴٪ جمعيت هند كمتر از يك دلاردر روز درآمد دارند (رتبه ۲۲ دنيا) و حدود ۸۰٪ مردم با كمتر از دو دلار در روز زندگي مي‌كنند، (رتبه ۱۶دنيا) و بيش از ۳۰۰ميليون نفر در زير خط فقر زندگي مي‌كنند، اما پيشرفت‌هاي اقتصادي عظيم اين كشور در چند سال اخير رشد اقتصادي هند را به رقم ۸٪ رسانده و كارشناسان پيش بيني مي‌كنند، در سالهاي اينده هند به رشد اقتصادي ۱۰٪ در سال نيز نائل شود.
اگر روزي نام هند فقر و تنگدستي را به ياد مي‌آورد، اكنون پيشرفت‌هاي اقتصادي و رنسانس علمي اين كشور توجه همگان را به خود جلب كرده‌است. مدت‌هاست كه سرمايه گذاري‌هاي عظيم خارجي در اين كشور امري عادي به شمار مي‌آيد و فروش كالاهاي هندي در بازارهاي جهان به شدت افزايش يافته‌است.
كارشناسان سرآغاز پيشرفت‌هاي اقتصادي هند را سال ۱۹۹۱ مي‌دانند. در اين سال مانموهان سينگ وزير دارايي وقت هند، برنامه‌هايي را براي خروج كشور از اقتصاد برنامه‌ريزي شده به تصويب رساند و به تدريج به‌اجرا درآورد. از آن زمان به‌بعد به‌تدريج قوانين مالياتيِ دست و پا گير لغو شدند، قوانين صادرات و واردات كشور تعديل شدند، امكان سرمايه گذاري خارجي فراهم آمد و امنيت سرمايه‌هاي داخلي تامين شد. مانموهان سينگ اكنون نخست وزير هند است و توسعهٔ طرح‌هايي را كه خود شروع كرده ادامه مي‌دهد. تحليل‌گران اقتصادي پيش‌بيني مي‌كنند هند تا سال ۲۰۲۰ ميلادي پس از آمريكا و چين سومين كشور صنعتي جهان باشد و درامد سرانه كشور به ۵۰۰۰ دلار يعني دوبرابر ميزان فعلي برسد.
پول
روپيه واحد پول رسمي هندوستان است. روپيهِ هند به عنوان پول قانوني در كشورهاي همسايه نپال و بوتان پذيرفته شده‌است و اين دو كشور پول رايج خود را بر اساس نرخ روپيهِ هند تثبيت كرده‌اند. روپيه به ۱۰۰ پيسه تقسيم ميشود. ارزش بالاترين اسكناس كاغذي معادل هزار روپيه‌است و بي‌ارزش‌ترين سكه رايج در هند ۵۰ پيسه است. در سال ۲۰۱۱ به طور تقريبي ارزش هر ۵۵ روپيه معادل يك دلار آمريكا بوده است.
نرخ ارز
در گذشته طبق نرخ ارز ثابت ارزش روپيه وابسته به پوند استرلينگ انگليس بود و پس از استقلال، بيش از ۳۰٪ از تجارت خارجي هند با پوند انگليس بود. در سال ۱۹۷۵، نرخ ارز در هند متغير شد اما ارزش روپيه در برابر سبد ارزي تثبيت شد و تحت كنترل شديد بانك مركزي هند قرار گرفت. در سالهاي اخير ارزش روپيه در مقايسه با اكثر واحدهاي پولي كاهش داشته‌است.
از زمان ليبراليزاسيون اقتصاد هند، روپيه در تجارت و حساب‌جاري كاملاً گردش‌پذيري است. اين شرايط اين امكان را براي تجار و كارگران هندي فراهم كرده‌است كه درآمدهاي خود را در خارج در بازار ارزي به روپيه تبديل كنند و تمامي محدوديت‌ها در ارز خارجي براي مبادلات تجاري موجود، سفر، تحصيل، مخارج درماني و غيره از بين رفت. هند متعهد به اين است كه به تدريج به سمت گردش‌پذيري كامل حركت كند، اگرچه محدوديت‌هايي در مورد حساب‌هاي سرمايه‌اي براي تشويق به جريان دوطرفه سرمايه و سرمايه‌گذاري وجود دارد.
تجارت خارجي و سرمايه گذاري
هند با اقتصادي بزرگ و نيروي انساني انبوه، يكي از بهترين و مطلوبترين مقصدها براي سرمايه گذاري مستقيم خارجي (FDI) محسوب ميشود. هند در فناوري اطلاعات و ديگر حوزه‌ها از قبيل قطعات خودكار، محصولات شيميايي، پوشاك، داروسازي و جواهرات توان بالايي دارد.
هند هميشه يكي از منابع و استعدادها براي سرمايه‌گذاران جهاني بوده‌است، پيش‌از اين سياستهاي خشك مربوط به‌سرمايه‌گذاري مستقيم اين كشور، مانع بزرگي در اين زمينه محسوب مي‌شد. اما در مارس ۲۰۰۵، دولت با اصلاح و تعديل قوانين مربوطه، سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي تا حد ۱۰۰٪ را در تجارت و اقتصاد مجاز اعلام كرد. در نتيجه يك سري اصلاحات اقتصادي مثبت و خوش‌بينانه كه به منظور حذف نظارت دولت از اقتصاد و سرمايه‌گذاري خارجي صورت گرفته، هند را به يكي از كشورهاي پيشرو در منطقه آسيا-اقيانوسيه تبديل كرده‌است كه با سرعت بالا در حال رشد و پيشروي است.
انرژي
در حال حاضر گراني قيمت نفت با توجه به ذخاير اندك نفتي و نياز روزافزون كشور در حال توسعه هند به‌انرژي، مهمترين تهديد عليه اقتصاد اين كشور به‌حساب مي‌آيد. هنديها براي رفع اين مشكل به دنبال توليد برق هسته‌اي با كمك ايالات متحده هستند.
هند اگرچه در سال ۱۹۷۴ اولين بمب اتمي خود را آزمايش كرد و در سالهاي اخير توان هسته‌اي خود را تا حد قابل ملاحظه‌اي افزايش داده اما هنوز به تكنولوژي ساخت نيروگاه اتمي دست نيافته‌است.
ايجاد خط لوله و خريد گاز از كشورهاي خاورميانه مانند ايران و قطر از ديگر برنامه‌هاي اين كشور است. هنديها همچنين سابقه‌اي طولاني و موفقيت‌آميز در استفاده از انرژي‌هاي نو مانند بيوگاز (توليد گاز از زباله) دارند.
كشاورزي
هندوستان از توليد كنندگان بزرگ كشاورزي در سطح جهان است. كشاورزي و بخش‌هاي وابسته به آن مانند جنگل‌داري، بهره‌برداري از جنگل و ماهيگيري تشكيل دهندهٔ بيش از ۶/۱۸٪ از توليدات خالص داخلي هند در سال ۲۰۰۵ بودند و بيش از ۶۰٪ از نيروي كار كشور در اين بخش مشغول بودند.
با وجود كاهش مداوم سهم اين بخش در توليدات خالص داخلي هند، كشاورزي كماكان بزرگترين بخش اقتصادي هند است و نقشي بسيار مهم در توسعهِ اجتماعي-اقتصادي اين كشور دارد. بازده كشاورزي هند در واحد سطح از سال ۱۹۵۰ افزايش داشته‌است كه دليل آن تاكيد ويژه بر كشاورزي در برنامه‌هاي پنج‌سالهٔ هند و پيشرفت پي در پي در آبياري، فناوري، استفاده از راهكارهاي كشاورزي مدرن و تامين اعتبار و يارانه‌هاي كشاورزي از زمان انقلاب سبز در هند بوده‌است. با اين وجود، طبق مقايسه‌هاي بين‌المللي ميانگين بازده كشاورزي در هند بين ۳۰ تا ۵۰ درصد بالاترين بازده‌ها در سطح جهان است.
هند پس از چين دومين كشور دنيا از نظر ارزش توليدات كشاورزي است. ارزش محصولات كشاورزي اين كشور در سال ۲۰۰۵ بيش از ۱۵۰ميليارد دلار برآورد شده‌است.
هند با توليد ۹۷۹٬۰۰۰ تن چاي دومين توليدكننده چاي دنيا و چهارمين صادركننده اين محصول پس از كنيا، سريلانكا و چين است. محصول اصلي كشاورزان هندي مانند ديگر كشورهاي شرق آسيا برنج است واين كشور پس از چين دومين توليدكننده برنج دنياست. فائو در سال ۲۰۰۴ ميزان توليد برنج هند را ۱۲۴ميليون تن برآورد كرده بود. هند همچنين رتبه اول دنيا در توليد موز، ارزن، كنف و بادام زميني و رتبه دوم در توليد ذرت، نيشكر و شاهدانه را داراست.
وجود صدها ميليون راس گاو در هند اين كشور را اولين مسكن اين حيوان در دنيا ساخته‌است. اگرچه دين هندو خوردن گوشت گاو را ممنوع كرده و اكثر مسلمانان و ديگر اديان در اين كشور هم از خوردن بيش ازحد گوشت آن خودداري مي‌كنند، اما از شير آنها استفاده زيادي ميشود.
تعطيلات رسمي
در هند به‌طور سراسري تنها سه روز تعطيلي رسمي وجود دارد. اما بجز اين سه روز هر يك از ايالتها تعطيلات رسمي جداگانه خود را دارند.
با توجه به تنوع زياد فرهنگي، مذهبي و ديني، ايام مهم اديان و مذاهب مختلف در اين كشور تعطيلات سراسري محسوب مي‌شوند. چهار رويداد اسلامي عيد قربان، عاشورا، ميلاد پيامبر اسلام و عيد فطر جزو تعطيلات سراسري هند هستند.
رسانه‌ها
تاريخ آغاز انتشار مطبوعات در هند به ۱۷۸۵ (۲۲۰ سال پيش) برمي‌گردد. روزنامهٔ حبل‌المتين كه از قديمي‌ترين مطبوعات فارسي زبان است توسط «مؤيدالاسلام» در كلكته نيز منتشر مي‌شده‌است. هند بزرگترين كشور در زمينه چاپ مطبوعات است. آمار رسمي ارائه شده تا پايان ماه مارس ۲۰۰۶، حاكي از تعداد ۶۲٫۴۸۳ روزنامه و نشريه در حال انتشار در سراسر هند ميباشد كه ۱۲۳ زبان را شامل ميشود. روزنامه تايمز آو اينديا با شمارگان بيش از ۳.۱۴ ميليون، پرتيراژترين روزنامه انگليسي زبان جهان است.
همچنين بيش از ۱۴۰ كانال تلويزيوني ماهواره‌اي از داخل هند برنامه پخش مي‌كنند كه ۱۹ كانال دولتي و بقيه خصوصي هستند.
صنعت فيلم‌سازي هند بزرگترين صنعت سينماي دنياست. هر سال در هند بيش از ۹۰۰ فيلم ساخته ميشود كه اين تعداد بسيار بيشتر از رقم توليدات سينمايي آمريكاست. محصولات باليوود يا مركز ساخت فيلم‌هاي تجاري هند در اين كشور و بسياري از كشورهاي ديگر به ويژه كشورهاي منطقه محبوبيت فراواني دارد.
بر اساس قوانين هند، خارجيان ميتوانند تا ۲۶ درصد در زمينه رسانه‌هاي خبري در هند سرمايه‌گذاري كنند.
تقسيمات كشوري
كشور هندوستان شامل ۲۸ ايالت و ۷ ناحيه هم‌پيوسته‌است.
ايالتها
آندرا پرادش
آندِرا پرادِش (به زبان تلگو: ఆంధ్ర ప్రదేశ్، به زبان اردو: آندھرا پرديش) يكي از ايالات كشور هند است.
آشنايي با كشور
آندرا پرادش
ايالت آندرا پرادش به مركزيت حيدرآباد از ايالات جنوبي هند محسوب ميشود و در همسايگي ايالتهاي تاميل نادو در جنوب، كارناتاكا در غرب و ماهاراشترا، ماديا پرادش و اوريسا در شمال بوده و خليج بنگال در شرق آن واقع شده است .
وسعت ايالت آندراپرادش ۲۷۵۰۶۸ كيلومتر مربع بوده و از اين حيث پنجمين ايالت هند محسوب ميشود .
جمعيت تقريبي اين ايالت نيز ۷۹ ميليون نفر است كه بر اساس آمار رسمي ۱۳ درصد و بر اساس آمار غير رسمي ۱۸ تا ۲۰ درصد آن مسلمان مي‌باشند كه از اين تعداد حدوداً ۴۰۰ هزار نفر شيعه هستند. جمعيت حيدرآباد نيز بالغ بر ۷ ميليون نفر است كه حدود ۴۵ درصد آن مسلمان و ۳۰۰ هزار نفر آن شيعه مي‌باشند .
همچنين ايالت آندراپرادش از سه بخش تلنگانا، رايالاسيما و آندراي ساحلي تشكيل شده كه شهر حيدرآباد در بخش تلنگانا قرار گرفته است.
آروناچال پرادش
آروناچال پرادش (به زبان هندي: अरुणाचल प्रदेश) يكي از ايالات كشور هند است. مركز آن شهر ايتانَگَر است.
اين ايالت در خاوري‌ترين بخش هندوستان واقع شده و معني نام آروناچال پرادش هم “سرزمين برآمدن خورشيد” (مقايسه كنيد با معني نام خراسان) است. پرادش به معني استان يا ايالت است.
چين بر اين ايالت ادعاي حاكميت دارد و ان را جزو تبت مي داند.خط مرزي فعلي بين چين و هند همان خط پيشنهادي مك ماهان مي باشد. اختلافات مرزي چين و هند كه به درگيري نظامي هر چند كوچك در ۱۹۶۲ در اين منطقه انجاميد در اصل حاصل اختلافات شديد تر مرزي اين در در اقصاي چين بود البته سياست به پيش هند نيز شديدا بر آن دامن زد.
آسام
آسام (به زبان آسامي: অসম) (تلفظ: اُكسُم) يكي از ايالات كشور هند، واقع در منتهاي شمال شرقي آن كشور، ميان برمه و بنگلادش و در دامنه‌هاي هيمالياي شرقي است. مركز اسام شهر ديسپور و بزرگترين شهر آن گوواهاتي است. بيشتر مردم اين ايالت به زبان آسامي سخن مي‌گويند.
جغرافيا
وسعت آن در حدود ۷۸٬۴۳۸ كيلومترمربع، و جمعيت آن حدود ۲۶٬۶۵۵٬۰۰۰ نفر است ۱۱. اين ايالت از شمال با كشور بوتان و آرونچال پرادش، از شرق با آرونچال پرادش و ناگالند و مانيپور، از جنوب با ميزورام و مگه‌لايا و از غرب با بنگال غربي، تري‌پورا و بنگلادش هم مرز است.
دين
آسام سنت ژرفي از بوداگرايي دارد. نام اين ايالت از پادشاهي آهوم گرفته شده‌است. آثار مكتوب به زبان آسامي بيشتر سرودها و نوشته‌هاي ديني است، بورانجيهاي آهومها نيز از سده ۱۸ (قرن ۱۲ قمري) به اين زبان نوشته مي‌شد.
بيهار
بيهار يا بِهار (به هندي: बिहार، به اردو: بہار) يكي از ايالات كشور هند است. مركز آن شهر پاتنا است. بيهار در جلگهٔ پهناور ايندوس و گَنگ واقع شده‌است. ايالت بيهار از مغرب به اوتارپِرادِش، از شمال به نپال، از مشرق به بنگال و بنگلادش، و از جنوب به اُريسه محدود است.
وسعت آن ۸۷۷، ۱۷۳ كيلومتر مربع است. جمعيت آن در سال ۲۰۱۱ ميلادي ۱۰۳٬۸۰۴٬۶۳۷ تن بوده، كه ۱۴٪ آنان مسلمان بوده‌اند.
گويش بيشتر مردم هند و مذهب آن بهج‌پوري و ميتهيلي و ماگهي است كه آنها را گويش‌هاي بيهاري مي‌نامند و به بنگالي شبيه‌ترند تا به هندي؛ اما هندي، زبان رسمي اداري و آموزشي است.
آشنايي با كشور
بيهار
نام بيهار از واژهٔ سانكريت ويهارا (विहार) آمده و به معني «اقامتگاه» است.
چتيسگر
چَتيسگَر (به زبان چتيسگري و هندي: छत्तीसगढ़) يكي از ايالات كشور هند است. مركز آن شهر رايپور است.
اين ايالت در روز اول نوامبر سال ۲۰۰۰ از ايالت ماديا پرادش جداشد.
نام چتيسگر در هندي به معني سي‌وشش دژ است (چَتيس: ۳۶ + گَر: دژ). بيشتر مردم چتيسگر به زبان چتيسگري كه از زبان‌هاي هندوآريايي است گويش مي‌كنند. مردم باستار در جنوب ايالت به زباني دراويدي صحبت مي‌كنند.
گوا
گوا (كونكاني: गोंय مراتي:गोवा پرتغالي: Goa) نام شهري بندري و ايالتي در حاشيه جنوب غربي هندوستان است. گوا شامل بندر گوا و شهر گواي كهنه يا شهر قديمي گوا در فاصله حدودا ۴۰ كيلومتري آن ميباشد.
آشنايي با كشور
طبيعت گوا با تپه‌هاي به شدت سبز در كنار رودهاي فراخ با كشتزارهاي برنج، نخل‌هاي فراوان و ساير درختان گرمسيري جلوه بسيار زيبايي دارد. وسيع‌ترين سواحل و مراكز تفريحي ساحلي هند در گوا قرار دارد و اين شهر سالانه از صدها هزار گردشگر داخلي و خارجي پذيرايي مي‌كند. سواحل گوا، بي‌پايان بوده و آفتابي درخشان و فوق‌العاده زيبا دارند. ۴۵۱ سال حكومت پرتغال بر اين منطقه، باعث شده كه تمام شهرها و حتي روستاهاي گوا فرهنگي خاص داشته باشند.
حكومت
حكومت هند جمهوري فدرال است كه هر كدام از ۲۵ ايالت آن مجلس مقننه خود را دارد. پارلمان فدرال داراي دو مجلس است. يكي شوراي ايالات ( راجياسابها ) با ۲۵۰ عضو كه ۱۲ نفر منتصب رئيس جمهور و ۲۳۸ نفر منتخب محالس ايالات هستند. يك سوم اين شورا هر دو سال بازنشسته مي‌شوند. مجلس ديگر پارلمان مجلس خلق است كه ۵۴۲ عضو آن براي دورهاي پنج ساله با رأي تمامي افراد بالغ انتخاب ميگردند و ۲ عضو كه انتصاب مي‌شوند. رئيس جمهور را - كه دوره رياستش پنج سال است - هيئت انتخاباتي متشكل از پارلمان فدرال و مجالس ايالات برمي‌گزيند. رئيس جمهور، نخست‌وزير - كه از پشتيباني اكثريت مجلس برخوردار است - و شوراي وزيراني
برچسب: ، آب هواي هند، آشنايي با شهر هاي هند، آشنايي با كشور هند، تور هند، موقعيت اقتصادي هند،
ادامه مطلب
بازدید:
